Stosowanie się do zaleceń dietetycznych w cukrzycy ciążowej jest istotne ze względu na zdrowie Twojego Malucha. 
Gdy Twoje poziomy cukru są za wysokie (zarówno na czczo, jak i po posiłkach) i Twój lekarz prowadzący ciąże zaleca dietę należy skonsultować się z dietetykiem, w celu odpowiedniego zbilansowania programu żywieniowego.
 
Zmianę nawyków żywieniowych i ich monitorowanie zaleca się przez około 2 tygodnie, po tym czasie należy wyniki badań skonsultować z diabetologiem. Jeżeli Twoje poziomy cukru zostały wyregulowane to świetnie ! Natomiast jeśli stężenia glukozy nadal są nieprawidłowe lekarz zaleci odpowiednią farmakoterapię. 
​
We Wrocławskiej Poradni Dietetycznej otrzymasz kompleksową poradę żywieniową oraz plan działania na 2 tygodnie wprowadzania diety oraz możliwość regularnego mierzenia stężenia glukozy we krwi.  Jak wyglądają wizyty ? 
I wizyta:
- wywiad żywieniowy i kliniczny, z oceną przyrostu masy ciała w ciąży 
- omówienie wyniku testu OGTT i zaleceń Twojego lekarza prowadzącego 
- nauka obsługi glukometru oraz rozpiska pomiarów (zeszyt do notowania pomiarów) 
*glukometr wypożyczamy dla Ciebie na czas wizyt (pobierana jest jedynie kaucja która zostaje zwrócona na 3 wizycie) 

II wizyta: (po 2 dniach) 
- odbiór zbilansowanego 2 tygodniowego jadłospisu, z uwzględnieniem Twoich preferencji żywieniowych  stosowanego w cukrzycy ciążowej 
- omówienie zasad stosowania jadłospisu oraz rozpiska pomiarów stężeń glukozy za pomocą glukometru 
- omówienie wyników pomiarów z poprzednich dni 

III wizyta: (po 2 tygodniach) 
- zwrot wypożyczonego glukometru 
- omówienie wyników pomiarów stężeń glukozy oraz przyrostu masy ciała 
- omówienie zasad diety w dalszym przebiegu ciąży 

​ZAPRASZAMY :-) 
Cennik wizyt - informacja u dietetyka. 

​Właściwe leczenie cukrzycy u kobiety w okresie ciąży ma olbrzymie znaczenie dla zdrowia jej dziecka. W zależności od tego, kiedy u pacjentki zdiagnozowano cukrzycę, możemy mieć do czynienia z cukrzycą przedciążową lub z cukrzycą ciążową, które wymagają odmiennego postępowania. 
Pierwsza z nich to cukrzyca przedciążowa, czyli cukrzyca typu 1 lub cukrzyca typu 2 u kobiety w ciąży, która została rozpoznana jeszcze przed ciążą.
Druga to tak zwana cukrzyca ciążowa. Jest to hiperglikemia, która po raz pierwszy została wykryta w czasie ciąży, po wykonaniu testu OGTT. Ujawnienie się tej postaci cukrzycy wiąże się z tym, że podczas ciąży dochodzi do wzrostu stężenia hormonów.

Jak diagnozujemy cukrzycę ciążową ? 
Pomiędzy 24. a 28. tygodniem ciąży należy wykonać test obciążenia 75 g glukozy. Na jego podstawie wykonywane są pomiary stężeń glukozy we krwi. Pierwszy pomiar wykonywany jest na czczo, następnie pijemy roztwór glukozy (na czczo) i wykonywane są 2 pomiary: pierwszy po 1h od wypicia glukozy oraz drugi po 2h. Na wynik zwykle trzeba poczekać dlatego, że do pomiarów pobierana jest krew żylna. 
Po otrzymaniu wyników to lekarz prowadzący (nikt inny ! ) ocenia stężenia glukozy i na ich podstawie diagnozuje stan pacjentki. W przypadku diagnozy cukrzycy ciążowej pacjentka powinna zostać skierowana do diabetologa oraz do dietetyka. 
​Obecnie PTD zaleca wykonywanie 3-punktowego testu obciążenia glukozą (wcześniej wykonywano 2-punktowy). Na podstawie wyników tego testu stan przedcukrzycowy w ciąży lub cukrzycę ciążową rozpoznaje się, gdy spełnione jest co najmniej jedno z 3 niżej przedstawionych kryteriów:

stężenie glukozy w osoczu na czczo od 92 do 125 mg/dl (5,1-6,9 mmol/l)
stężenie glukozy po 60 minutach ≥ 180 mg/dl (10,0 mmol/l)
stężenie glukozy po 120 minutach od 153 do 199 mg/dl (8,5-11,0 mml/l)

Konsekwencje nie leczenia cukrzycy ciążowej: 
Organizm dziecka w odpowiedzi na zbyt wysoki poziom glukozy musi produkować więcej insuliny. Insulina nadmiar glukozy zamienia w tkankę tłuszczową, która gromadzi się w ciele rozwijającego się dziecka. Prowadzi to do rozwoju makrosomii u dziecka, czyli nadmiernej masy ciała dla danego wieku płodowego (masa dziecka przekracza 4200 g u kobiety o przeciętnym wzroście lub gdy różnica obwodu brzuszka i obwodu główki przekracza 4 cm).  
Wady rozwojowe kojarzone z cukrzycą w ciąży to między innymi:
  wady serca
  wady ośrodkowego układu nerwowego 
  wady nerek i układu moczowego
  wady narządu ruchu
​Zbyt wysoki poziom cukru we krwi może być także przyczyną poronień. Zwłaszcza gdy poziom cukru we krwi przekracza przewlekle 180 mg/dl. 

Produkty niewskazane w cukrzycy ciążowej: 
- cukier, miód, dżemy, słodycze, lody na śmietanie, chałwa
- tłuste mleko i jego przetwory, śmietana, tłuste żółte sery
- majonez
- tłuste mięsa i wędliny, z dodatkiem substancji konserwujących 
- pieczywo jasne i pieczywo słodzone (drożdżówki, rogaliki, ciasteczka) 
- owoce suszone: rodzynki, figi, daktyle, banany, śliwki
- słodkie soki, słodzone napoje
- jogurty i serki owocowe, dodatkowo dosładzane 

Nie zapominaj o aktywności fizycznej 
Odpowiednie zwiększenie aktywności fizycznej w ciąży również może pomóc w utrzymaniu odpowiedniego poziomu cukru we krwi. Jednak zanim zdecydujesz się na nową aktywność fizyczną, skonsultuj ją z lekarzem prowadzącym ciążę. 

Patogeneza choroby jest złożona i może wynikać z nadczynności gruczołów łojowych i rogowacenia ujść mieszków włosowych, co koreluje ze zwiększoną aktywnością androgenów, a szczególnie dihydrotestosteronu (DHT). Skłonność ta uwarunkowana jest genetycznie, a sposób dziedziczenia autosomalny dominujący. 

DHT to jeden z męskich hormonów płciowych, choć występuje także u kobiet. To najważniejszy metabolit testosteronu i to on – wraz z niewielkimi stężeniami testosteronu wolnego – wykazuje aktywność biologiczną.

Rolę "trądzikotwórczą" przypisuje się także bakteriom beztlenowym, takim jak: Propionibacterium acnes i Propionibacterium granulosum. Bakterie te indukują proces zapalny w obrębie zaczopowanych ujść gruczołów łojowych, a w efekcie powodują niszczenie ich ścian i wylanie się zawartości do skóry właściwej. 

Leczenie trądziku pospolitego jest kompleksowe i obejmuje: stosowanie preparatów przeciwłojotokowych, keratolitycznych, przeciwmikrobowych i przeciwzapalnych. Postać łagodna trądziku leczona jest miejscowo (zewnętrznie), natomiast postać nasilona i ciężka jest wskazaniem do wprowadzenia terapii skojarzonej- miejscowej oraz ogólnej. 

Insulina a trądzik 
Insulina to anaboliczny hormon peptydowy, wytwarzany przez komórki beta trzustki, odgrywający szczególną rolę w metabolizmie węglowodanów. Wysokie stężenie insuliny we krwi zwiększa produkcję hormonu wzrostu, co prowadzi z kolei do zwiększenia produkcji insulinopodobnego czynnika wzrostowego IGF-1. IGF-1 należy do grupy hormonów podobnych strukturalnie do insuliny.

Wysoki poziom insuliny i IGF-1 powoduje rozrost sebocytów, zwiększoną lipogenezę i nasila produkcję łoju. Przewlekła hiperinsulinemia zwiększa również produkcję androgenów w organizmie, które dodatkowo nasilają łojotok. Trądzik kojarzony jest również z występowaniem oporności insulinowej. 

Zwrócono szczególną uwagę na zależność między permanentnie utrzymującą się hiperinsulinemią spowodowaną spożywanymi pokarmami, a zaburzeniem hormonalnej osi insulina/IGF-I i nasileniem wydzielania androgenów. 

Dzięki stosowaniu diety o niskim IG oraz zmniejszeniu masy ciała można osiągnąć zwiększenie wrażliwości na insulinę i  co się z  tym wiąże zmniejszoną produkcję androgenów, które szczególnie u  młodych osób w znaczny sposób przyczyniają się do rozwoju trądziku. Zwiększenie wrażliwości na insulinę jest istotne także dlatego, że insulina wpływa na enzymy biorące udział w  produkcji hormonów steroidowych, a  także na wydzielanie hormonu produkującego gonadotropiny i produkcję globuliny wiążącej hormony płciowe oraz oddziałuje na IGF-1, stymulując rozrastanie sebocytów i karotenocytów. 

W ujęciu kompleksowego leczenia trądziku nie należy zapominać o diecie i wprowadzeniu odpowiednich zasad żywieniowych.  Ogólne zalecenia  żywieniowe opisują kilka zasad, których należy przestrzegać: 
- wykluczenie z diety produktów wysoko przetworzonych, zawierających znaczne ilości substancji dodatkowych, takich jak: barwników, konserwantów, wzmacniaczy smaku, 
- zwracanie uwagi na indeks glikemiczny (IG) produktów i potraw- preferowane są te z niskim IG, a wykluczone z diety powinny być produkty z wysokim IG (przykłady poniżej), 
- ograniczenie spożycia produktów będących źródłem węglowodanów, szczególnie węglowodanów prostych i łatwo przyswajalnych, co może skutkować obniżeniem aktywności gruczołów łojowych nawet o 40%. 

MLEKO I PRZETWORY MLECZNE 
Niektóre dane wskazują na niekorzystny wpływ produktów mlecznych na przebieg trądziku. Nadmierna podaż tych produktów spożywczych może powodować niewspółmiernie wysoką odpowiedź insulinową, w stosunku do zawartości w nich węglowodanów. 
Molekuły w mleku (prekursory hormonów, IGF-1, czynnik wzrostu beta (TGF-β)), wraz z wysokim indeksem insulinowym białek mlecznych, mogą stymulować rozrost sebocytów i nasilać problemy skórne. 
Odżywki białkowe (a szczególnie izolaty białek) posiadają wyższy indeks insulinowy od mleka krowiego. Jest to spowodowane odtłuszczeniem produktu, wyizolowaniem i zwiększeniem koncentracji poszczególnych aminokwasów egzogennych w produkcie. Białko serwatkowe podwyższa poziom insuliny/IGF-I w osoczu, jednocześnie redukując zawartość czynnika transkrypcji FoxO1. FoxO1 (według hipotezy niektórych autorów), jest w głównej mierze odpowiedzialny za rozwój trądziku, gdyż jest supresorem wielu receptorów, m.in. receptora androgenów. 
Wykazano, że ryzyko rozwoju trądziku korelowało dodatnio wraz ze spożyciem więcej niż trzech porcji mleka tygodniowo. Z kolei, spożywanie izolatu białek serwatki wpłynęło negatywnie na skład ciała, profil lipidowy i glikemię u osób otyłych i z nadwagą. 
Pacjentowi można zasugerować ograniczenie kombinacji pokarmów bogatych w węglowodany (z wysokim IG) z nabiałem, który posiada wysoki indeks insulinowy, i proteinami mlecznymi, ze względu na ich wysoce insulinotropowe działanie. 
Źródło: Piejko L.: Milk, milk protein and acne. Polish Journal of Cosmetology 2018, 21(1): 45-48

TŁUSZCZE 
Dostarczone wraz z pożywieniem tłuszcze, a w nich kwasy tłuszczowe zostają wykorzystane przez organizm w procesie tworzenia łoju. 
Na stan skóry w  szczególny sposób wpływa tzw. witamina F, do której zaliczane są kwasy tłuszczowe Omega 3 i Omega 6, głównie niezbędne, nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT): kwas linolowy i  α-linolenowy. Nasz organizm nie potrafi syntetyzować tych kwasów tłuszczowych, dlatego muszą one być regularnie dostarczane wraz z pożywieniem. 
Szczególną uwagę należy zwrócić na prawidłową podaż wraz z dietą wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3, ze względu na ich działanie przeciwzapalne. Niedobór WNKT oraz nieprawidłowe proporcje w spożyciu kwasów omega 6 (w nadmiarze działanie prozapalne !) i omega 3, może powodować zmniejszoną płynność sebum, co wiąże się z zamknięciem ujść gruczołów łojowych, zaburzeniami procesu rogowacenia naskórka i powstaniem zaskórników. 
Badania naukowców dowodzą, że typowe objawy trądziku (zaskórniki, tłusta skóra, grudki, krosty) udało się zredukować stosując dietę bogatą w  ryby i  owoce morza. 
Źródło: Diet as supplement of Acne vulgaris therapy Part II. Fatty acids, glycemic index, milk products. FARMACJA WSPÓ Ł CZESNA 2016; 9: 67-72 

CZEKOLADA
Wpływ czekolady na przebieg trądziku jest niejasny i wciąż kontrowersyjny.
Jedyne jak do tej pory badanie z randomizacją, prowadzone metodą ślepej próby w grupie 14 młodych mężczyzn wykazało, że spożycie czekolady powoduje wzrost liczby wykwitów trądzikowych. Porównanie efektu spożywania białej i gorzkiej czekolady wykazało zaostrzenie zmian trądzikowych u osób jedzących białą czekoladę.
Mleczna czekolada jest również produktem o wysokim IG, co może tłumaczyć obserwowany u części pacjentów fakt pogorszenia stanu skóry po zjedzeniu słodyczy.
Źródło: Caperton C.: Double-blind, placebo-controlled study assessing the effect of chocolate consumption in subjects with a history of acne vulgaris. J Clin Aesthet Dermatol 2014, 7, 19-23

PROBIOTYKI 
Według obserwacji naukowców regularna suplementacja probiotykami w leczeniu trądziku może wpływać na modulowanie składu mikroflory skóry. Mogą również wpływać na zmniejszenie ilości Propionibacterium acnes i jednocześnie zwiększać namnażanie korzystnej mikroflory, np. bakterii Streptococcus epidermidus. 
Istnieje szereg doniesień naukowych na temat skuteczności stosowania preparatów probiotycznych oraz spożywania fermentowanych produktów mlecznych, zawierających drobnoustroje należące do gatunku Lactobacillus acidophilus, w leczeniu stanu zapalnego związanego z rozwojem trądziku. Probiotyki wspomagają leczenie i skracają czas trwania kuracji przeciwtrądzikowej.
Doustnie podane drobnoustroje probiotyczne mogą regulować uwalnianie w skórze cytokin prozapalnych, między innymi mogą redukować wydzielanie IL-1α, co z kolei wywiera korzystny wpływ na proces leczenia zmian trądzikowych.
Badania wykazały, iż zastosowanie na skórę kremu zawierającego bakterie mlekowe Streptococcus thermophilus, powodowało zwiększenie produkcji ceramidów w skórze. Właściwość ta została wykorzystana do zwalczania trądziku, gdyż sfingolipidy ceramidów wykazują bezpośrednie działanie
przeciwzapalne oraz aktywność przeciwbakteryjną w stosunku do bakterii Propionibacterium acnes, które są odpowiedzialne za rozwój trądziku. 
Istnieją również doniesienia o wpływie szczepów probiotycznych Bifidobacterium longum i Lactobacillus paracasei na złagodzenie stanów zapalnych skóry wywołanych przez substancję P (jeden z głównych neuropeptydów wyzwalających reakcję zapalną skóry), która może być pierwotnym mediatorem zapalenia i produkcji sebum wpływającego na rozwój trądziku pospolitego. 
Źródło: Immunomodulatory and therapeutic properties of probiotic microorganisms. Probl Hig Epidemiol 2014, 95(3): 529-540

WITAMINA D
Badania wskazują na dodatni związek między zmniejszonym stężeniem witaminy D we krwi, a nasileniem zmian trądzikowych.
Jedno z badań przeprowadzonym w 2016 roku pokazało, że codzienna suplementacja witaminy D3 w dawce 1000 IU wiąże się z mniejszym nasileniem zmian trądzikowych.
Jeśli podejrzewamy u siebie niedobór witaminy D3 – warto oznaczyć jej poziom i dostosować dawkę do nasilenia niedoboru.
Źródło: Comparison of vitamin D levels in patients with and without acne: a case-control stud. PLoS One 2016

WITAMINA A
Niedobór tej witaminy jest często obserwowany u osób młodych, u których objawy trądziku występują najczęściej. Stwierdzono, że odpowiednia podaż witaminy A zmniejsza keratynizację ujść gruczołów łojowych. 

Zaburzenia ze strony układu pokarmowego, które przyczyniają się do powstawania trądziku:
- zaburzenia pH żołądka 
- nieżyt żołądka 
- zapalenie żołądka Helicobater pylori 
- przewlekłe zaparcia 
​- stany zapalne dróg żółciowych