Suplementacja witaminą K- kiedy jest uzasadniona ?

Witamina K to termin obejmujący grupę związków pochodnych 2-metylo- 1,4- naftochinonu, który stanowi formę otrzymywaną syntetycznie- czyli witaminę K3. Naturalnie występująca witamina K to formy witaminy K1 (filochinon, występująca w roślinach) oraz K2 (menachinony, synteza bakteryjna). Witaminę K2 oznacza się symbolem MK, przy którym podaję się odpowiednią liczbę jednostek izoprenoidowych (n). ​

​Witaminy K1 i K2 w organizmie trasnportowane są w połączeniu z lipoproteinami (VLDL, LDL, HDL), które mogą w różny sposób warunkować ich dostęp dla tkanek. 

Źródła witaminy K:
Witamina K1: w większych ilościach możemy ją znaleźć w zielonych warzywach liściastych: kapusta włoska, boćwina, szpinak, brokuły, kapusta, brukselka, a także w niektórych olejach roślinnych sojowym i rzepakowym. 
Witamina K2: wątroba zwierząt, produkty fermentowane: niektóre gatunki serów, jogurty, zsiadłe mleko, kiszona kapusta. Ponadto występuje w mięsie i jajach. 

Zawartość poszczególnych form- MK witaminy K w żywności jest wynikiem rodzaju zastosowanych szczepów bakterii, w produkcji przemysłowej. Większość z nich wykazuje zdolność do produkcji wielu form witaminy K2. 
Formami witaminy K dopuszczonymi do stosowania w suplementach diety w UE są K1 i K2, głównie formy MK-7 i MK-6. 
Jaka jest rola witaminy K w organizmie ? 
- umożliwia biologiczną aktywność czynników krzepnięcia 
- witamina K2 zmniejsza kalcyfikację naczyń oraz zapobiega chorobie wieńcowej 
Biodostępność witaminy K 
Mitem jest konieczność podawania witaminy K, w celu zapewnienia wchłaniania witaminy D. Dla prawidłowego wchłaniania witaminy D niezbędna jest obecność tłuszczu oraz kwasów żółciowych. 
Naturalne witaminy K są wchłaniane w obecności kwasów żółciowych i enzymów trzustkowych, a syntetyczne pochodne witaminy K- czyli witamina K3 są rozpuszczalne w wodzie. Uważa się że biodostępność witaminy K1, która obecna jest w roślinach jest niższa aniżeli z olejów roślinnych i suplementów. 
Normy spożycia:
Norma dla witaminy K wynosi 1 mcg filochinonu/ kg m.c./ dobę. 

Niedobory witaminy K u ludzi zdarzają się bardzo rzadko, ponieważ powszechnie występuje ona w żywności zarówno pochodzenia roślinnego, jak i zwierzęcego, oraz dzięki jej jelitowej syntezie bakteryjnej. Prawie połowa dziennego zapotrzebowania jest pokrywana przez warzywa, reszta pochodzi ze źródła bakteryjnego. Za mało tej witaminy mogą mieć osoby na diecie odchudzającej lub te, które nie jedzą warzyw. Przyczyną niedoboru witaminy K jest także przyjmowanie preparatów antybiotykowych, które niszczą bakterie ją produkujące. Osoby, u których stwierdza się niedobory tej witaminy mogą mieć problemy związane z krzepliwością krwi (krwotoki z nosa, obfite miesiączki, wydłużony czas krzepnięcia krwi, częste schorzenia bakteryjne).