Zalecenia żywieniowe w mukowiscydozie

Mukowiscydoza (cystic fibrosis, CF) to choroba genetyczna, przewlekła, wpływająca na funkcjonowanie wielu układów i narządów w organizmie. Ze strony układu oddechowego choroba manifestuje się przewlekłym kaszlem, dusznością, obturacją oskrzeli, przewlekłymi zakażeniami pałeczką ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa) i gronkowcem złocistym (Staphylococcus aureus).

Ze strony układu pokarmowego obserwuje się niewydolność zewnątrzwydzielniczą trzustki, zaburzenia trawienia i wchłaniania, biegunki i bóle brzucha. U chorych z CF pojawiają się także zaburzenia funkcji wątroby i płodności, zaburzenia gęstości masy kostnej oraz niedobory witamin i składników mineralnych.
Z przebiegiem mukowiscydozy związane jest także występowanie zaburzeń w stanie odżywienia pacjentów. U ich podłoża leży wiele czynników, do których można zaliczyć: zwiększony wydatek energetyczny organizmu, niewydolność zewnątrzwydzielniczą trzustki, której skutkiem są zaburzenia trawienia i wchłaniania, jak również współistniejące choroby, błędy dietetyczne czy zakażenie Pseudomonas aeruginosa. U ok. 70% chorych na CF stwierdza się niedożywienie, u części pacjentów odnotowuje się niedobór masy ciała, niedobór wzrostu, obniżoną grubość fałdu ramiennego oraz zmniejszoną masę tkanki beztłuszczowej. Powszechne są ponadto niedobory witamin rozpuszczalnych w tłuszczach.

​We wspomaganiu leczenia mukowiscydozy zaleca się stosowanie diety wysokoenergetycznej, wysokobiałkowej i wysokotłuszczowej. Ponadto, zalecana jest prawidłowo dobrana suplementacja diety takimi składnikami odżywczymi jak: sód, cynk, witaminy A, D, E i K. Ze względu na występowanie niewydolności trzustki zaleca się podaż enzymów trzustkowych. Należy również rozważyć suplementację diety probiotykami oraz zastosowanie odżywek wysokoenergetycznych.

Przeczytaj więcej